brak

Gili Meno
1. Z trzech Gili, najdroższą wyspą jest Meno.
2. Plaże.
– Od strony portu idąc na zachód, plaże szerokie, białe i piaszczyste, niestety dość zanieczyszczone w śmieci.
– Po przeciwnej stronie wyspy (od portu) plaże koralowo-rafowo-muszelkowe.
3. Ilość czasu potrzeba do przejścia wyspy. To zależy od tego, czy jest wśród was osoba, która ma fioła na punkcie muszelek. Ponoć można ją przejść w 45 min. Nam się to nigdy nie udało…
4. Hostele.
– „Good Heart”. Trafiliśmy do niego przez przypadek, 250 000 ze śniadaniem (a LP i to wydanie z 2010 r. podaje cenę 150 000), pokój ok., bez robaków. Na drugi dzień uciekliśmy z niego jednak czym prędzej, z powodu obsługi. Była po prostu tragiczna!!! 6 młodych chłopaczków mających nas centralnie gdzieś, robiących wszystko flegmatycznie, z niechęcia, olewactwem, wkurzeni, że muszą pracować. Później, gdy zobaczyliśmy opis tego hostelu w „Lonely Planet” nie mogliśmy uwierzyć. Nam swoim zachowaniem napsuli krwi.
– „Sunset Gecko” został nam polecony przez Anię i Łukasza. Nie wzięliśmy go, ponieważ był bez śniadania (cena 210 000), co się mężykowi w głowie nie chciało zmieścić. Na drugi dzień, z podkulonym ogonem przybiegliśmy, nie zważając już na to śniadanie. Rewelacyjna, uśmiechnięta obsługa. Jedynie ceny restauracyjne trochę wbijają w krzesło.
5. Jedzenie.
– „Sunset Gecko”. Jedzenie bardzo dobre, ale drogie.
– Restauracja obok kasy biletowej w porcie, najtańsze jedzenie (w podobnych warunkach), jedzenie smaczne.
– Standardowo, za 10 000 można zjeść w głębi wyspy, ale w określonych porach (np. mocno wieczornych, ok. 19). Nam, mieszkającym po drugiej stronie wyspy, powrót potem po ciemku zajmował trochę czasu.
6. Snorkeling.
Zgodnie z mapą z „Lonely Planet” najfajniejsze rafy znajdują się naprzeciwko „Sunset Gecko” i „Good Heart”. Ok. 16 do zobaczenia w wodzie żółwie :)

Komentarze (0)